گروه بورس پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد؛ بازار بورس از سال گذشته میزبان ورود سهامداران تازه نفس شد البته ورود یک شبه عموم را نمی‌توان مهمان ناخوانده دانست چراکه دولت با دعوت خود به این بازار مقدمات این استقبال را مهیا کرد. در این برهه زمانی بورس همانند سالهای گذشته نیست و نقش پررنگ‌تری در دارایی مردم پیدا کرده است.
بازار سهام که از فروردین ماه در رشد بی‌سابقه‌ای گام گذاشت اما بعد از مدتی با شیب نزولی رو به رو شد که این امر به تکاپوی دولت انجامید. یکی از راهکارهای دولت برای نجات بورس انتقال منابع از صندوق توسعه ملی است که عمدتا کارشناسان بانکی مخالف و کارشناسان بورسی موافق آن بودند.
برداشت از صندوق توسعه ملی نیاز به قانون جدیدی ندارد، چرا که مقررات آن در سال ۱۳۹۴ به تصویب رسید اما علت اجرایی نشدن آن تاکنون و کش‌وقوس‌هایی که در حال حاضر با آن رو به رو هستیم در هاله‌ای از ابهام است.
سازمان بورس و اوراق بهادار بسترهای لازم برای دریافت منابع و تزریق آن به صندوق تثبیت بازار سرمایه را فراهم کرده اما تاکنون رقم و زمان مشخصی برای تزریق منابع اعلام نشده است.
پیمان مولوی دبیر انجمن اقتصاددانان ایران در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار بورس رادار اقتصاد اظهار کرد: در سراسر جهان به دنبال افزایش فعالیت‌های صنعتی، حوزه مالی نیز رشد می‌کند که این موضوع به معنای رشد سرمایه‌گذاری، اهمیت ایفای نقش بازارسرمایه و بانک ها بوده اما چگونگی مدیریت آن در کشور ما مسئله‌ای بحث برانگیز است.
مولوی ادامه داد: در سال ۹۸ رغبت و تحریک زیادی برای ورود عموم به بورس ایجاد شد که این ورود بی مقدمه آنها باعث اختلال در ساختارها و فشار به بازار سرمایه شد. به بیان دیگر پرداختن و پرورش موضوعی نیاز به صرف زمانی چند ساله داشت، یک شبه پدید آمد که این خود گویای فشار وارده به بازارسهام است.
دبیر انجمن اقتصاددانان کشور افزود: دولت با تشویق بی‌زمینه مردم به بورس، سیلی از عموم که اکثرا آموزش‌های کافی را ندیده بودند را وارد بازار سرمایه کرد که این مسئله باعث ایجاد اشکال در معاملات و رفتارهای غیرمنطقی شد.
وی اضافه کرد: اتفاقات جدید بورس چالش و تلنگری برای سیاست‌گذار بود که به خوبی نشان داد تصمیمات و سیاسیت‌های اخذ شده می‌تواند در کوتاه مدت و میان مدت باعث ایجاد موفقیت و ایجاد مسیری جدید برای اقتصاد و یا بالعکس عدم توازن شود.
دبیر انجمن اقتصاددانان کشور گفت: نباید فراموش کنیم که بورس دارای رقبایی همانند بازار ملک، خودرو، ارز و طلا است. هرچند که ابعاد آن قابل مقایسه با حجم و اندازه بازار سرمایه نیست اما منتفعان آن از هیچ اقدامی که منجر به زمین خوردن بازار سهام شود، کوتاهی نمی‌کنند؛ در مقابل بورس نیز در این روزها تمام توان خود را به کار گرفته تا با ایجاد جذابیت‌های مالی و سود قابل توجه بر رقبای خود غالب شود.
به گفته این فرد آگاه؛ در این میان وظیفه سیاست‌گذار در ایجاد توازن و تعادل بیشتر به چشم می‌خورد. نهاد سیاست‌گذار باید با تصمیمات صحیح و کارشناسی شده به "بالانس" بازار یاری رساند.
دبیر انجمن اقتصاددانان کشورادامه داد: در برخی مواقع عده‌ای تصمیمات دولت را دخالت و یا سیاست‌گذاری و حمایت خطاب می‌کنند. به‌طور حتم دخالت برای هر بازار کشنده بوده و افق‌های پیش روی آن بازار را از بین خواهد برد.
مولوی اذعان کرد: بازار سرمایه که در یک ماه اخیر با چالش‌هایی رو به رو شد، با شرایط به‌بار آمده سیاست‌گذار باید برای حفظ تعادل و منطقی کردن روند آن ملزم به ایجاد سازوکارهایی همچون مکلف کردن شرکت‌های بزرگ به بازارگردانی است. البته این امر نباید به اجبار و اعمال قدرت شکل گیرد بلکه استراتژی‌های تدوینی و تشویقی آنها را مایل به این امر کنند.
دبیر انجمن اقتصاددانان کشور تشریح کرد: یکی از راهکارهایی که دولت برای خروج بازار سهام از روند نزولی و تثبیت شرایط آن در نظرگرفته است مربوط به انتقال یک درصد از منابع صندوق توسعه ملی به صندوق تثبیت بازار بورس است که با سرمایه‌گذاری و ورود آن می‌توان آینده درخشانی را برای بازار سرمایه مصور بود.
به گفته وی؛ عده‌ای گمان می‌کنند که این انتقال منابع امکان به وجود آمدن تورم و یا اختلالاتی در کشور می‌شود که به‌نظر من این فرضیه اشتباه بوده چراکه سرمایه‌گذاری مختص به بازار است و این صندوق نیز قانونا حق ورود و سرمایه‌گذاری در بورس را دارد.
این فرد آگاه افزود: کشورهای پیشرفته و یا در حال توسعه نیز دارای چنین پتانسیلی هستند به طور مثال صندوق سرمایه گذاری امارات متحده عربی با دارایی بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار و یا صندوق ذخایر نروژ، بخشی از سرمایه و اندوخته خود را صرف سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ در کشور ما نیز این صندوق با همین هدف ایجاد شده بنابراین ورود آن به بورس سازنده و قابل پذیرش است.
دبیر انجمن اقتصاددانان کشور تصریح کرد: سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در بورس به معنای دخالت نیست و مکانیزم آن سرمایه گذاری با کمک مالی(Bailout ) بوده اما عده‌ای ندانسته در حال انتقاد از یک راه حل کارگشا هستند.
وی درمورد این سوال خبرنگار رادار اقتصاد مبنی بر اینکه عده‌ای از کارشناسان انتقال منابع از صندوق توسعه ملی به بازار بورس را دخالت نا به جا خطاب می‌کنند و معتقدند این ورود نقدینگی باعث سرکوب فروش و ایجاد صعود بی‌پایه‌ای می‌شود، نظر شما در این مورد چیست؟ پاسخ داد: ما ورود نا به جای دولت در برهه‌ای که بدون ایجاد زیرساخت و پیش نیازهای لازم از مردم برای حضور در بورس دعوت شد را شاهد بودیم اما انتقال منابع از صندوق توسعه ملی امری کارشناسی شده به حساب می‌آید که در تجربه‌های جهانی نیز مشهود است.
مولوی در پایان این گفت‌وگو گفت: در حقیقت مفهوم سرمایه‌گذاری با دخالت در بازار متفاوت است، ورود منابع صندوق توسعه ملی به منظور "سرمایه‌گذاری" بوده و معنای "پول پاشی مادام العمر" نیست. در واقع این سرمایه برای مدتی به بازار ورود کرده و پس از مدتی مطابق با دستورالعمل‌های مشخص و بدون اینکه آسیبی به بخش‌های دیگر وارد کند، خارج می‌شود.
نظر شما